ستارگان چشمانش

ماگ ابی پر از چایی را به دستش دادم بوی گلابی را که از کاشان با کلی وسواس خریده بود کل اتاق را برداشته بود.

 بر روی قالی محبوبم نشستم و دستی به روی برگ های شمعدانی محبوبم کشیدم , بر روی کاناپه نشسته بود و کتابی که تازه خریده بودم را در دستش گرفته بود و الان به طور حتم در ذهنش می گفت رفته کلی ساعت را صرف خریدش کرده است ولی حتی رغبت نمیکند روی کتاب را باز کند و میرود جزو آن کتاب های بیچاره ای که تا حالا روی ان ها باز نشده

نگاهی به کرد کتاب رو نشونم داد  با یه نیشخند گفت : باز انرژیاتون بهم نخورده؟!!

با سر حرفشو تایید کردم و نگاهش کردم

چایی شو دستش گرفت و بوی گلاب رو با تمام وجود بو کرد لبخند زد لبخندی که بخاطرش احساس کردم اتاق پر بوی شیرین دارچین شد.

توی چشماش خیره شدم چشایی که به خاطر ستاره هایش عاشقش شده بودم.

-گفته بودم چشم هات ستاره دارن؟

- ستاره؟؟

- بخاطر همین ستاره ها من عاشقت شدم.

- ادم باید یارشو بدون هیچ دلیلی دوست داشته باشه چون همین دلیل ها بعدأ براش دردسر میشوند.

چایی شو آروم آروم خورد. توی سکوت بهش خیره شده بودم ستاره های چشم هاش درخشان تر از همیشه بودند.

چشم هام چندتا ستاره دارند؟-

بی نهایتن... انقدر  زیاد هستند که ادم با نگاه کردن بهشون توش غرق میشه-

میدونم یه روزی برام دردسر میشند.-

-چه دردسری؟!

می فهمی !-

از جاش بلند شد اومد کنارم زانو زد دستامو از رو پاهام برداشت ته مونده بوی گلابی که روی کف دستهام مونده بود بود رو با تمام وجودش بویید سپس بوسیدشون.

از جاش بلند شد بدون هیچ حرفی یه دستی به شمعدونیم کشید و رفت.

ستاره ها کم کم از اسمان رفتند.

چشم های پر ستاره اش دیگه کم نگاهم کردند دیگه زیاد نمی درخشیدند.

هنوزم بخاطر ستاره های چشم هام دوستم داری؟-

اره.-

ستاره ها ناپدید شدند

ستاره های چشم هاش فروغی نداشتند

فهمیدم

ولی وقتی فهمیدم که ستاره های چشم هاش ناپدید شدند.

وقتی فهمیدم که چشم هاش دیگه ستاره نداشتند.